zaterdag 12 november 2011

Leesverslag Spoorloos


Leesverslag Spoorloos, door Joeri Smits, Corstiaan Slob, Tim van der Vleuten en Nine Hazelhorst, klas 4A

Voordat u ons onderzoeksverslag gaat lezen, willen wij eerst iedereen van harte danken die ons geholpen heeft bij het tot stand komen van dit onderzoeksverslag. Bij het maken van ons onderzoeksverslag kwamen wij velen hindernissen tegen. Eén van die dingen was bijvoorbeeld dat wij veel moeite hadden bij het formuleren van onze hoofd- en subvragen en het überhaupt bedenken daarvan. Ook was het vrij ingewikkeld om resultaten en conclusies uit elkaar te houden. Bij onze onderzoeksvraag moesten er namelijk zaken vergeleken worden en daarbij kregen wij de neiging om direct een conclusie te maken.

 

Onderzoeksopzet


Nadat we de film ‘Spoorloos’ gezien hadden, hoorden wij van onze leraar, Dhr. Phillipsen, dat er behalve een Nederlandse, ook een Amerikaanse versie van ‘Spoorloos’ bestond. Dit maakte ons nieuwsgierig en wij bestelden de DVD van de Amerikaanse Versie. We vonden veel overeenkomsten in de films maar ook opvallend veel en grote verschillen, dus de eerste onderzoeksvraag die in ons opdoemde was als volgt:

-        Wat zijn de verschillen tussen de Nederlandse en de Amerikaanse versie van ‘Spoorloos’?

Daarbij hoorden volgens ons de volgende vier deelvragen:
-        Wat zijn de verschillen in het script?
-        Wat zijn de verschillen in de set?
-        Wat zijn de verschillen in camerastandpunten?
-        In hoeverre verschilt de achtergrondmuziek van beide films?




Samenvatting



De film Spoorloos gaat over een Nederlands stel, Rex en Saskia. Ze gaan samen op vakantie naar Frankrijk. Onderweg vertelt Saskia over een droom die zij heeft gehad over 2 gouden eieren. Na een tijdje stoppen ze bij een benzinestation. Saskia gaat weg om drinken te kopen. Als zij na een tijdje niet terugkeert, gaat Rex haar zoeken. Niemand kan hem vertellen waar Saskia gebleven is.
Rex is geobsedeerd door de Saskia’s verdwijning en blijft haar jaren zoeken. Hij krijgt vreemde brieven met data en plaatsen om met de dader af te spreken, maar er vindt nooit een ontmoeting plaats. Rex doet een oproep op tv, waarin hij vertelt dat hij niet boos is op de dader, maar dat hij hem heel graag wil ontmoeten. Hij wil namelijk graag weten wat er met Saskia gebeurd is.
De dader, een Fransman genaamd Raymond, gaat Rex opzoeken in Nederland. Hij doet Rex een voorstel: Hij kan meegaan met Raymond. Raymond zal hem dan alles vertellen over de verdwijning van Saskia. Rex besluit mee te gaan. Rex besluit mee te gaan. Onderweg vertelt Raymond dat hij ooit een meisje heeft gered in het bijzijn van zijn dochters. Zijn dochters zagen hem als een held. Hij wilde uitzoeken of hij ook in staat was iemand het ergst denkbare aan te doen. Hij bedacht een plan en deed uitgebreid onderzoek. Hij probeert het meerdere malen uit, maar al zijn pogingen mislukken, omdat de vrouwen niet bij hem willen instappen. Uiteindelijk komt hij per toeval Saskia tegen bij het benzinestation. Hij grijpt zijn kans, drogeert haar en neemt haar mee in zijn auto.
Na een tijdje komen Rex en Raymond aan bij het benzinestation, waar Saskia voor het laatst gezien werd. Daar vertelt Raymond aan Rex dat er maar één manier is waarop Rex achter de waarheid kan komen: Hij moet precies hetzelfde doormaken als Saskia. Rex besluit het te doen en drinkt koffie waarin chlorofoom, een verdovende stof, zit.
Aan het eind wordt Rex wakker. Hij is levend begraven en sterft hier uiteindelijk door.



Alle deelvragen van dit onderzoek zijn beantwoord door middel van observatie. Zowel de Nederlandse ‘Spoorloos’ als de Amerikaanse ‘The Vanishing’ zijn bekeken. Daaruit zijn resultaten opgenomen, die ertoe leidden dat er conclusies konden worden getrokken. Ieder heeft één deelvraag beantwoord, waarbij die persoon lette op hetgeen in de deelvraag gevraagd werd.
Voor zover er documentanalyse nodig was is het internet geraadpleegd, maar dit is slechts bij één deelvraag voorgekomen en die informatie komt van de Engelse Wikipedia.


Resultaten en Conclusie


Resultaten weergeven voor de deelvragen over de scripts en de sets is ingewikkeld, omdat verschillen alleen aangegeven kunnen worden als er iets tegenoverstaat. In het geval van het script zou er een samenvatting moeten komen van zowel de Nederlandse als de Amerikaanse film. Door redenen van duidelijkheid en nutteloze inspanningen zijn er bij deze deelvragen helaas resultaten aanwezig, waar al vergelijkingen in verwerkt zijn.

Wat zijn de verschillen in het script?


Resultaten

The Vanishing en Spoorloos verschillen in meerdere opzicht van elkaar. Zo ook in het script. Wat al snel in het oog springt is het feit dat de vriendin van Jeff, Rita, meer op de voorgrond treedt. In Spoorloos is zij ook aanwezig, maar gaat op een gegeven moment weg en komt niet meer terug. Ook in het totaal veranderde slot speelt zij een hoofdrol. Net als in de Nederlandse versie maakt de hoofdpersoon de keuze om hetzelfde te ondergaan als zijn vermiste vriendin. In de Amerikaanse versie ligt echter meer nadruk op het bewust maken van die keuze, deze scène wordt hier dan ook meer aangezet.
In de Amerikaanse versie is ook een deel van de symboliek weggelaten. In Spoorloos begraaft Rex muntjes die hij later weer opgraaft, in The Vanishing komt dit deel helemaal niet voor. Hetzelfde geldt voor de scènes waarin Saskia droomt over het gouden ei, waarin niemand haar kan horen en ze een intense eenzaamheid beleeft.
Wat ook opvalt is dat de dader (Raymond/Barney) in The Vanishing naar een wapenhandelaar gaat om een pistool te kopen, terwijl dit element in Spoorloos helemaal niet aanwezig is.
Wat echter het meest in het oog springt is het veranderde einde. Waar de hoofdpersoon in de oorspronkelijke film dezelfde gruwelijke dood sterft als zijn vriendin, vonden de Amerikanen een happy end geschikter. Omdat men daar het publiek met een goed gevoel naar huis wil sturen, hebben ze ervoor gekozen om de hoofdpersoon gered te laten worden door zijn nieuwe liefde.

Conclusie

Er zijn verschillende dingen die opvallen als Spoorloos en The Vanishing met elkaar vergeleken worden. Wat het meeste opvalt is dat in de Amerikaanse versie wat meer de nadruk ligt op spektakel, spanning en het happy end, waar Spoorloos wat subtieler en meer symbolisch is. Dit maakt dat de Nederlandse versie geloofwaardiger overkomt dan de Amerikaanse remake die wat commerciëler is.


 



Wat zijn de verschillen in de sets en achter de schermen?


Resultaten

Spoorloos en The Vanishing zijn beiden door George Sluizer geregisseerd, waardoor de films erg op elkaar lijken. Saskia/Diane kijkt bijvoorbeeld naar een foto van het gezin van Raymond/Barney voordat ze de auto instapt. Ook de scène in de tunnel is hetzelfde. The Vanishing is een remake van Spoorloos. De regisseur heeft dus de kans gehad een aantal dingen aan te passen. Het eind is bijvoorbeeld totaal verschillend. In de sets van Spoorloos en The Vanishing daarentegen zitten minder opvallende verschillen, maar het grootste verschil is dat Spoorloos zich deels in Nederland, deels in Frankrijk afspeelt. The Vanishing speelt zich af in de Verenigde Staten. Het huis van Raymond in Spoorloos staat leeg en is een beetje vervallen. Het ligt in de bossen in Frankrijk. Het huis van Barney in The Vanishing ligt aan een meer en is gewoon ingericht.
In Spoorloos wordt niet echt duidelijk gemaakt hoe Rex zijn tweede vriendin, Lieneke, heeft leren kennen. In The Vanishing gaat Jeff op de dag van de verdwijning van Diane ’s avonds naar een café. In dit café leert hij Rita kennen.
In The Vanishing heeft Jeff een soort hotelkamer waar hij allemaal krantenstukjes over de vermissing van Diane heeft hangen. Dit is heel anders dan in Spoorloos, omdat Rex niet zo’n kamer heeft. Hij heeft dan wel krantenknipsels en foto’s, maar deze hangen gewoon in zijn huis.

Conclusie

De grootste verschillen tussen de films zijn tot stand gekomen door het feit dat The Vanishing een Amerikaanse remake is. Dit betekend in het geval van de Amerikanen dat de film zich ook echt in Amerika afspeelt. In de tijd tussen de films heeft de regisseur tijd gehad om bepaalde dingen aan te passen, zoals het slot veranderen in een happy end.



Wat zijn de verschillen in filmtechnieken?


Resultaten

The Vanishing
Er waren vooral bewegende camera’s:

-        De camera focust op een bepaalde persoon en wordt dan zo gericht dat die van schuin achter de romp bekeken wordt. Daarna draait hij langzaam, zodat je de persoon van voor ziet.
-        Als een auto weg rijdt, zie je een zij aanzicht van de auto, waarbij de camera hem volgt totdat je de achterkant van de wegrijdende auto ziet.
-        Als tijdens een gesprek de spreker beweegt, beweegt de camera mee.
-        Als de hoofdpersoon in de kist ligt zie je eerst zijn gezicht en als hij dan rondkijkt, volgt de camera de richting waarin hij kijkt.
-        De camera begint op een beeld waarin geen personen zijn en beweegt dan zo dat je de personen ziet.
-        Tijdens een achtervolging achtervolgd de camera de persoon die wegrent.


De vaste camerapunten die overbleven bestonden uit:

-        Tijdens een gesprek is de camera gefocust op de spreker, als de spreker wisselt, wisselt de camera mee. Ook bij belangrijke gesprekken wisselt de camera van persoon zonder dat de ander wat zegt.
-        Bij belangrijke momenten komt de camera dichtbij.
-        Er werd een klein deel via een autospiegel gefilmd.
-        Belangrijke personen in de film waren zichtbaar vanaf een punt een aantal meter van ze vandaan.

Spoorloos
Er waren vooral stilstaande camera’s bij gesprekken. Meestal ook gericht op de persoon die aan het woord was. Deze punten hadden vrijwel geen bijzonderheden. Alleen als er iets of iemand die belangrijk was voor het verhaal bewoog werd die gevolgd.

Conclusie

De Amerikanen zijn in het geval van camerastandpunten veel creatiever dan de Nederlanders. Zodra daarop gelet wordt in de films, wordt het opgemerkt. De reden hiervoor zou beschikbaarheid van de apparaten kunnen zijn aangezien de Nederlandse film ouder is dan de Amerikaanse, maar het kan ook zijn dat de Nederlanders hier gewoon minder om geven.

Wat zijn de verschillen in de achtergrond muziek?


Resultaten

Spoorloos
Bij de titel van ‘Spoorloos’ begint de muziek. Het is een trage en sinistere melodie, die later in de film enkele keren herhaalt zal worden. Voor de rest is er weinig variatie. Als er niets of weinig gebeurt is er een traag melodietje dat een droevige sfeer aan de film toevoegt of een ritmisch stukje met grovere instrumenten om paniek of spanning uit te beelden. Op deze korte muziekstukken na is de
film geheel stil op muzikaal gebied.

The Vanishing
Al vanaf het begin van ‘The Vanishing’ is de muziek aanwezig. Het bestaat meestal uit klassieke instrumenten, zoals strijkers, enkele blaas instrumenten en een beetje percussie, maar het wordt al  snel minder en in grote delen van de film is de muziek geheel afwezig. Er wordt veel gebruik gemaakt van de eenvoudige manieren om een film spannend te maken, bijvoorbeeld een langzaam ritme dat bestaat uit een lage piano noot als de moordenaar langzaam uit zijn auto stapt of hoge strijker noten (soms meerdere dichtbij elkaar zittende tegelijkertijd) om uit te beelden dat er iets sinisters aan de gang is. In deze film is het laatste vooral gebruikt of een variatie met meer of andere instrumenten, maar vooral om enge of sinistere stukken spannend te maken. Er komen ook enkele achtervolgingen in voor, die bestaan uit een snel percussie ritme en vooral tachtigerjaren synthesizer instrumenten. Voor de rest wordt er afgewisseld met lichtelijk blije, grappige en droevige muziek, die allemaal bestaan uit klassieke en enkele tachtigerjaren synthesizer instrumenten.

Conclusie

Ook hier is er weer een duidelijk verschil tussen de Nederlandse en de Amerikaanse film. Bij de Nederlandse film krijg je het idee dat de makers minder moeite hebben gedaan voor de muziek. Daar klinkt het te eenvoudig voor. Bij de Amerikaanse is dit idee totaal niet aanwezig, omdat je daarbij juist de indruk krijgt alsof er een heel orkest met synthesizer is ingehuurd. Een grote overeenkomst is het feit dat het in beide films de muziek zoveel geheel afwezig is.


Bronnen


Spoorloos            1988      George Sluizer
The Vanishing   1994      George Sluizer

donderdag 10 november 2011

Leesverslag Joe Speedboot


Algemene informatie
Titel: Joe Speedboot
Schrijven: Tommy Wieringa
Plaats van uitgave:
Jaar van uitgave: 2010
Druk: Negenendertigste
Jaar eerste uitgave: 2005
Genre: Roman
Aantal pagina’s: 316

Samenvatting:
Het boek speelt zich af in Lomark en gaat over Fransje Hermans. Een jongen die door een ongeluk in coma raakt. Na 220 dagen wordt hij wakker en is zijn hele lichaam, op zijn rechterarm na, verlamd. Dit is het begin van het boek.
Fransje heeft een grote fascinatie voor een nieuwe dorpeling, Joe Speedboot. Er wordt veel over hem gepraat. Fransje ontmoet hem voor het eerst als hij op een boerderij is achtergelaten door zijn broers. Joe en Fransje worden goede vrienden. Joe is een bijzondere jongen. Door hem blijken de onmogelijkste dingen ineens mogelijk te zijn. Met behulp van Fransje, Engel en Christof bouwt hij zelfs een vliegtuigje. Engel en Christof zijn ook vrienden van Fransje.
Na de middelbare school gaan alle vrienden, behalve Fransje, studeren. Ook PJ, een meisje dat vanuit Zuid-Afrika naar Lomark is verhuisd, gaat studeren. Fransje is verliefd op haar. Na een aantal maanden keert Joe terug. Hij bedenkt het idee dat Fransje armworstelaar kan worden. Fransje heeft door het rolstoel rijden namelijk een verschrikkelijk sterke arm gekregen. Door veel te trainen wint hij allerlei internationale wedstrijden. Ook PJ keert terug naar Lomark. Ze krijgt een relatie met Joe. Uiteindelijk breekt de arm van Fransje, als hij tegen zijn grote idool gaat arm worstelen. Zijn carriere als armworstelaar is dan voorbij. PJ blijkt een onbetrouwbaar meisje dat Joe heeft bedrogen met zowel Fransje als Christof. Zij trouwt uiteindelijk met Christof, omdat ze zwanger is. Hierdoor breekt ze Joe’s hart, die daardoor vertrekt om nooit meer terug te keren.


Verwachtingen
Meneer Kroon had ons aangeraden dit boek te gaan lezen, omdat het geen saai boek zou zijn. Mijn moeder en zus hadden het ook gelezen en zeiden dat het absoluut de moeite waard zou zijn. Ik verwachtte een boek waarin veel gebeurt. Ik had niet echt verwacht dat het een heel mooi boek zou zijn, maar gewoon leuk en makkelijk om te lezen.


Motieven
  • ·      Dagboeken: Fransje kan niet praten. Hij observeert altijd alles en iedereen. In zijn dagboeken schrijft hij op wat hij allemaal meemaakt, ziet en hoe hij zich voelt. Zijn dagboeken zijn als het waren zijn stem. De enige persoon die ze uiteindelijk mag lezen, is PJ.

  • Joe Speedboot: Fransje heeft een zeer goede vriendschap opgebouwd met Joe en is werkelijke gefascineerd door hem. Joe kent geen grenzen. Zoals hij meerdere malen in het boek zegt: Spektakel tot op het laatst met Joe.

  • ·      Go Rin No Sho: Dit is een boek over hoe je een goede Samoerai kunt worden. Het zijn een soort regels, tips en tactieken. Fransje is dol op het boek en heeft het meerdere keren gelezen. Hij gebruikt de regels in zijn dagelijks lezen, ook bij het armworstelen. (bijvoorbeeld: ‘…ga met een kalme geest in de aanval, terwijl u van het begin tot het einde voortdurend het gevoel houdt dat u de vijand gaat verpletteren. Het moet uw mentaliteit zijn om de vijand volledig te overwinnen. Dit is Ken No Sen.’ Zulke zinnen komen vaak in het boek voor.

Het boek is opgesplitst in 3 delen: ‘Penseel’, ‘Zwaard’ en ‘En Toen’. Gebasseerd op de zin: ‘Er wordt gezegd dat de samoerai een tweevoudige Weg heeft, van het penseel en het zwaard.’ (Miyamoto Musashi)


Thema
Het thema van het boek is vriendschap en het leven met een handicap.


Beoordeling
Ik vind de schrijfstijl van Tommy Wieringa heel prettig. Je leest er goed doorheen. Hij kan bepaalde situaties heel goed omschrijven.

‘’Binnen, onder het systeemplafond met tl-balken ernaast, vonden we twee wedstrijdtafels en een menigte mannen. Nauwelijks vrouwen, zodat alle visuele aandacht opeens in agressieve, ongecontroleerde golven in PJ’s richting gutste. De meeste mannen zouden bij het zien van een vrouw als zij signalen van begeerte uitzenden, maar in het havenrestaurant was het nog een graadje erger: We hadden te maken met een publiek dat weinig omgang met vrouwen had: vrachtwagenchauffers en zeelui. Toch dacht ik niet dat PJ schrok van de hormonale turbulentie die ze veroorzaakte.’’  (p. 234)

Een aantal personages in het boek zijn erg interessant, zoals Joe en PJ. Joe is op een bepaalde manier heel intrigerend. Als lezer kreeg ik echt sympathie voor hem. Ik zou bijna jaloers zijn op zijn manier van leven. Alsof alles wel weer goed komt. Hij maakt zich geen zorgen en doet de meest onmogelijke dingen.
PJ is een soort mysterie. In het begin lijkt zij een soort perfect, braaf en heilig meisje. Het soort meisje dat heel lief is en nooit iets verkeerd zal doen. Later in het boek kom je er pas achter dat ze juist heel veel liegt en bedriegt.

Ik vond het heel lastig in te schatten wanneer het boek zich afspeelt. Eerst dacht ik aan de jaren ’50. Later aan de jaren ’80 en nu ben ik van mening dat het zich gewoon in de tegenwoordige tijd afspeelt. Dat vond ik een beetje onduidelijk.


Eindoordeel
Toen ik het boek net las, vond ik het een beetje saai. Ik vond de schrijfstijl heel prettig, maar er gebeurde niet zoveel. Mensen die mij dit boek aanraadden, zeiden dat er juist veel gebeurde. Hoe verder ik kwam, hoe liever ik wilde verder lezen. Ik vond dat het boek steeds leuker werd. Al met al vond ik het een prachtig boek. Je leeft echt mee met Fransje. Ik kon me best goed in hem verplaatsen. Er zit veel humor in dit boek.
Bepaalde dingen in het boek zijn ook heel gevat. Bijvoorbeeld aan het eind, als PJ met Christof gaat trouwen. Een tijdje voor de bruiloft wilde Joe het boek Om een vrouw niet lezen. Dit boek ging namelijk over PJ. Als hij erachter komt dat zij is vreemdgegaan en zij zijn hart breekt, leest hij het toch. Tijdens de bruiloft vliegt hij vlak over de gasten heen met een vliegtuigje. Aan dit vliegtuigje hangt een banier met de woorden: ‘Hoer van de eeuw’. Zo noemt Metz, de schrijver van Om een vrouw en ex-vriend van PJ, PJ in zijn boek.

Al met al vond ik dit een prachtig boek. Ik had in het begin moeite om verder te lezen, maar dat veranderde na een tijdje. Het is fijn om te lezen hoe positief Fransje, bijna helemaal verlamd, in het leven staat.