Klas 5, 'Een schitterend gebrek'

Leesverslag ‘Een schitterend gebrek’ door Arthur Japin

Algemene informatie

Titel: Een schitterend gebrek

Auteur: Arthur Japin

Plaats van uitgave: De Arbeiderspers, Amsterdam

Jaar van uitgave: 2007

Druk, jaar van eerste uitgave: 2003

Aantal pagina’s: 243

Genre: Roman

Samenvatting

Het boek gaat over Giacomo Casanova, de ultieme vrouwenversierder, en zijn eerste jeugdliefde Lucia. 
Het boek begint op het moment dat Lucia 14 is. Ze heeft een onbezorgde, fijne jeugd gehad op het platteland. Haar ouders zijn in dienst bij gravin van Montereale, die Lucia tante noemt. Ze wonen in haar tweede huis vlakbij Venetië in het plaatsje Pasino en hebben een heerlijk leven. Op een feest dat de gravin geeft ontmoet Lucia de oudere Giacomo Casanova. Ze worden verliefd. Casanova moet voor een paar maanden naar Venetië en belooft dat als hij terug is zij zullen huwen. Maar zover komt het niet. Lucia krijgt de pokken. Hierdoor raakt haar gezicht verminkt. Ze besluit Giacomo op te geven omdat ze denkt zijn geluk in de weg te staan met haar gebrek. Ze vlucht. Na veel reizen komt ze aan in Bologna waar ze in dienst treedt bij een echtpaar dat wetenschappelijk onderzoek verricht. Via hen komt Lucia, die voortaan door het leven gaat als Galathée de Pompignac, in contact met de mooie Franse wetenschapper Zélide Montmorency. Met Zélide reist ze 4 jaar mee als secretaresse totdat Zélide in Parijs sterft. Galathée komt weer alleen te staan. Ze vertrekt naar Amsterdam waar zij hoer wordt. Ze besluit haar gebrek te verbergen door een voile te gaan dragen. Dit heeft niet alleen tot gevolg dat mannen haar mysterieus vinden en ze haar vaste, behoorlijke klanten zelf kan uitkiezen maar ook dat ze zich eindelijk vrij en onbevooroordeeld voelt. Totaal onverwacht komt zij Casanova tegen. Allebei hebben ze een andere naam genomen, waardoor Giacomo de gesluierde Galathée niet herkent, andersom is dit wel het geval. Galathée verbergt dat zij Lucia is. Ze gaat een weddenschap met monsieur Seingalt (Casanova) aan. Hij zegt haar te kunnen liefhebben en haar te kunnen verlaten zonder haar onrecht aan te doen. Zij brengen een aantal zeer gepassioneerde dagen met elkaar door.  Galathée wil voor beiden afrekenen met het verleden en zorgt ervoor dat Giacomo haar zonder sluier ziet als Lucia van vroeger. Giacomo schrikt van haar uiterlijk. Na deze opheldering heeft ze het gevoel dat ze beiden niet meer verlangen naar wat er vroeger was en vertrekt ze (zwanger van – waarschijnlijk - Giacomo) naar Amerika met de enige klant die haar zonder sluier heeft gezien, Jamieson. Het verhaal eindigt op het moment dat de Amerikaanse kust in zicht is met de woorden: “Ik heb losgelaten. Ik ben niet onder gegaan” 

Verwachtingen

Ik ben dit boek per toeval tegengekomen op de leeslijst. Door het lezen van de achterkant was ik onmiddellijk benieuwd waar het boek precies over zou gaan. De titel maakte mij ook erg nieuwsgierig. Ik verwachtte een romantisch boek, dat redelijk makkelijk leesbaar was. Ik verwachtte dat het boek mij continu nieuwsgierig zou houden. Ik was wel een beetje bang dat het cliché zou zijn, omdat het toch ook over liefde gaat.

Motieven

Liefde

Het boek gaat eigenlijk over het leven van Lucia. Steeds heeft zij het over de liefde. Over dat iedereen eigenlijk hunkert naar liefde.

Zelf is zij eigenlijk nooit over haar eerste liefde heen gekomen. Zij heeft haar eigen geluk opgeofferd voor hem. Ze hield ontzettend veel van hem, maar moest hem verlaten om hem gelukkig te krijgen.

Aan het eind van het boek trekt ze een soort conclusie over de liefde, namelijk dat men gelukkig wordt door het weggeven van hetgeen dat zij het meest verlangd. Hier wordt liefde mee bedoelt.

Het boek opent ze door te zeggen dat ze één ding heel goed kan: liefhebben. Het motief liefde komt in elk hoofdstuk wel terug.

Opoffering

Eerst offert Lucia haar eigen geluk op, door te vertrekken. Zij denkt dat Giacomo alleen gelukkig kan worden zonder haar. Later in het boek offert zij zich ook min of meer op, door alsnog te liegen over haar vertrek. Ze wil namelijk niet dat Giacomo zich schuldig voelt over haar eigen vertrek.

Thema

De verhouding tussen de rede en het gevoel

Het boek speelt zich af in de verlichting. Een belangrijk kenmerk van de verlichting is dat de rede centraal staat. Dit zie je duidelijk terug in het boek. Bijna alle vrouwen waar Lucia mee converseert, zeggen dat je alles moet besluiten door de ratio. Dat je je niet moet laten leiden door je gevoel, maar door je verstand. Zelf heeft zij ook besloten alle keuzes die zij maakt, te maken aan de hand van de rede. Dit besluit zij tijdens haar ziekte.

Als Lucia zich opoffert, zou zij het liefst bij Giacomo blijven, maar door haar verstand te gebruiken, ziet ze in dat verdwijnen de beste optie is. Dit vindt zij althans.

Beoordeling

Ik vond de schrijfstijl van Japin best fijn. De taal in het boek is vaak een beetje ouderwets en net, maar dit is logisch, aangezien het boek zich afspeelt in de achttiende eeuw. Het is juist de bedoeling dat mensen beleefd spreken. Dit stoorde mij totaal niet.

“’Van dit laatste is niet één woord gelogen’, zei hij, ‘maar komt het u waarachtiger voor? Ziet u nu waarom ik het dwaasheid noem belang te hechten aan de waarheid, wanneer een vleugje fantasie zoveel eenvoudiger valt te geloven?’” pagina 58

Er stonden af en toe lastige woorden in, maar deze waren gemakkelijk af te leiden aan de context. Dit was niet storend.

De schrijfstijl zorgde er voor dat ik vaak echt meevoelde met Lucia. Er wordt niet eens letterlijk beschreven hoe zij zich voelt, maar de manier waarop Japin de situatie beschrijft, zorgt ervoor dat je toch meeleeft.

“Hoe ik er ook naar verlangde, mijn bed zag ik niet meer. Ik bleef in de kamer aan de schrijftafel zitten, ook nadat ik al lang was uitgelezen. Leeg voelde ik me. Al had ik er mijn ziel mee kunnen redden, ik kreeg mijn lichaam niet in beweging en mijn verstand al evenmin. Ik zat daar maar zonder idee en zonder wil en staarde voor me uit over de golven en de eilanden in de verte. Zélide kwam binnen en ging naast me staan. Ze zei geen woord over de tekst die voor ons lag. Ze legde alleen haar hand op mijn schouder. Daarop begon ik te huilen. Dit was voor het eerste sinds het noodlot mij had getekend. Anderhalf jaar had ik geen traan gelaten en nu volbracht vriendelijkheid waar verdriet gefaald had. Diep en lang huilde ik. Al die tijd bleven Zélide en ik zonder een woord te zeggen voor ons uit staren over zee.” Pagina 129

Het boek is opgedeeld in drie delen en een slot. De drie delen worden altijd vooraf gegaan door een klein stukje tekst, van 1 tot 4 bladzijden. Hierin wordt vaak een anekdote of een soort levensles verteld. Iets dat invloed heeft gehad op het leven van Lucia.

Een deel van zo’n inleidend stuk:

“De wereld is vol mensen die hun hele leven op zoek blijven naar het wonder van de liefde zonder het ooit te zien. Het is heel simpel en vanzelfsprekend, maar onvindbaar voor wie ernaar zoekt.

Het enige wat nodig is, is een andere kijk.

Die kun je mensen niet leren. Alles wat je kunt doen, is je verhaal vertellen.” Pagina 80

Personages

Het boek heeft verschillende personages. Lucia is de belangrijkste. Je leert haar goed kennen. Ze heeft een zwaar leven gehad, maar probeert toch optimistisch door te gaan. Casanova vind ik ook interessant. Vooral de visies van verschillende personages op liefde en geluk vond ik erg interessant.

Tijd

Het boek speelt zich af tijdens de achttiende eeuw. Tijdens de verlichting. Dat zie je duidelijk terug in de manier van denken van de mensen. Wilskracht is ook een kenmerk van de verlichting. Als er iemand wilskracht heeft, is het Lucia wel. Het was juist mooi dat het boek niet in de tegenwoordige tijd afspeelt.

Eindoordeel

Ik vond ‘Een schitterend gebrek’ een prachtig boek. Het boek is alleen wel altijd een beetje tragisch. Er is niet veel dat goed gaat in het leven van Lucia. Het boek eindigt ook eigenlijk niet goed. Je hoopt stiekem dat Lucia de waarheid vertelt en dat Giacomo nog steeds van haar houdt. Dit zou wel heel cliché zijn en om die reden vind ik dit einde misschien wel mooier.

Wat mij ook opviel, was dat er best veel gefilosofeerd wordt in het boek. Zoals ik al eerder zij, spreken veel personages over hun visie op geluk en liefde. Hoe men gelukkig wordt, waarom men graag liefde wil en wat er nodig is om gelukkig te worden. Ik vond dit interessant om te lezen. Het zette mij aan het denken.

“’Gaat u altijd zo omslachtig te werk door een vrouw eerst geestelijk te ontkleden voor u aan haar lichaam begint?’

‘Haar lichaam?’ vroeg hij alsof ik Turks had gesproken. ‘Haar lichaam kan een vrouw aan iedereen geven. Dat interesseert mij niet.’

‘En u geeft uzelf uit voor een man?’

‘Mijn uitdaging is het hart van een vrouw te winnen.’” Pagina 37

Het boek las redelijk makkelijk door, ook omdat ik steeds graag wilde weten hoe het verder zou gaan.

Het was fijn weer eens een boek te lezen dat over de liefde gaat. Alleen lag in dit boek niet voor de hand wat er allemaal zou gebeuren. Dat maakte het speciaal en origineel.

Ik zou iedereen dit boek aanraden, al denk ik dat het geschikter is voor meisjes dan voor jongens.

Het boek heeft mijn verwachtingen overtroffen. Ik verwachtte een iets meer cliché boek, maar dat was het juist helemaal niet. Het was geen vrolijk boek, maar juist een beetje triest. Het gaat over het echte leven. Over hoe zwaar het leven kan zijn.


Bronnen
http://www.scholieren.com/boekverslagen/21205 (voor de samenvatting, die ik zelf heb bewerkt)

Veel wat aanvankelijk alleen in de verbeelding bestaat,

wordt werkelijkheid.

                                                          -Giacomo Casanova